به یاد افسانه

پ ن :

بخشی از دعای عهد :

" اللهم انی اجدد له فی صبیحه یومی هذا . . . "  خدایا به راستی من تجدید می کنم برای او (ولی عصر) در بامداد امروز و هر روز که زنده باشم، عهد و پیمان و بیعتش را که در گردن من است به گونه ای که هرگز از آن برنگردم و دست برندارم .

صبح ها وقتی خورشید درمی آید متولد بشیم .

---

صورتک و موسیقی شعر سهراب با اون چه که در پس صورتک و در وزن موسیقی شعرش پنهان کرده، تفاوت زیادی داره .
فرض کنیم هر روز صبح از نو متولد میشیم - -> پس هر روز یه آدم نو و یه روز نو داریم !
خب حالا شاید بگین که آدم نو که تازه متولد شده چطور می تونه با امام زمانی عهد ببنده که باید در گذشته با اون آشنایی پیدا کرده باشه و دانشی ازش داشته باشه :) و این دانش قبلی، با تولد در تضاد هست !
خب باید اینو بگم که وقتی تضاد هست که "متولد شده" چیزی رو باید از گذشته به خاطر بیاره، که بعد از تولد می تونه بهش دست پیدا کنه .
آگاهی نسبت به ولی عصر دانشی فطری محسوب میشه، و نه جسمانی .
فطرت ما دریچه ایست بی کران باز شده در علم ازلی .
پس چون آگاهی نسبت به ولی عصر فطری هست تولد و نو شدن رو نقض نمی کنه :)
تولدی از نو، بصیرت بخش و فزاینده هوشه .