the peril of AI

applications of artificial intelligence (AI) are spreading all over our life overwhelmingly 

AI is helping us solving any type of problems 

intrinsically, it is like a benign servant or amenable assistant 

but its usages will be found radically detrimental on a colossal scale, someday in the near future

because, there is no guarantee that we use it benevolently

and because there is no limit and rule or regulatory to control it and its usages

I'm not saying this out of ignorance rather I have been into this for more than a decade

bad news is we can neither stop it nor regulate its usages

my advice

be careful about using social networks; they are watching you, analyzing you and changing you in the most insidious way!

and even worse than that is they are building your future not you.

درباره فلسفه تنهایی

کتاب «فلسفه تنهایی» تموم شد و به نظرم مطلبی که اینجا درباره تنهایی گفته بودم با چیزی که کتاب میگه همخونی داره.

تو این کتاب اسوندسن تنهایی رو از ابعاد متفاوتی بررسی میکنه مثل بقیه کتابهاش.

از دو قسمت کتاب بیشتر خوشم اومد یکی «تنهایی و اعتماد» و دومی «تنهایی و دوستی».

بعضا اسوندسن سعی داره که نتایج طیفی از مطالعات رو کمرنگ کنه و طیف مقابل رو پررنگ کنه. اینو بیشتر در بخش «تنهایی و فردگرایی» میشه دید.

این کتاب واسه من زیاد حرفای جدید نداشت و بیشتر میتونم بگم نظرات خودمو درباره تنهایی تقویت کرد. بویژه دو قسمت «تنهایی و انزوا» و «تنهایی و مسئولیت».

مسلما همه ما با تنهایی آشناییم و ازش درکی داریم. بعضیا درک عمیقتری دارن. گاهی آدم خودشو به تنهایی میبازه و این خیلی خطرناکه. همچنین تنهایی دلایل متعددی میتونه داشته باشه و هر کسی بنابه دلیلی تنهایی رو تجربه کرده و معدود افرادی به دلایل متعدد.

چیزی که مهمه اینه که ما چطور باید با تنهایی برخورد کنیم.

دست آخر باید بگم که کتاب به عقیده من فراز و فرود خوبی داشت و به یک نتیجه‌ای ختمش کرد که میتونم بگم بهترین رویکرد در مواجهه با تنهایی همینه.

کتابش رو مطالعه کنید مطمئنم مهارتهایی رو بدستتون میده که در شرایط مختلف زندگی به کارتون میاد.

rule of 0.3 percent

we got 10,000 kilometers of atmosphere

and the radius of earth is more than 6000 kilometers

BUT,

what about life?

life can be found in just 3 kilometers under the earth surface and in 50 kilometers above the earth and in the atmosphere 

from 16,000 kilometers just the distance of 53 kilometers is suitable for living things

in other words, only a layer of 0.3 percent (not 3 percent) of earth and atmosphere is sustaining life!

just 0.3 percent! (and the rest is supporting this teeny tiny strip of space)

so what does it mean?

to me, it means that if we can find 0.3 percent of a person's life benevolent - and the rest of their life supporting this 0.3 percent - we can say they have done their part for the universe.

I know it is very small; consider how long a person's life can be, say 75 years and 0.3 percent of it is almost 3 months.

BUT, 

I doubt that more than 0.3 percent of people can achieve this.

موتور

اگه «من» از آدم گرفته بشه آیا آدم باز هم حرکتی خواهد کرد؟!