side effects

Reaching the aim is like crawling through a cone in which we inevitably get narrower unless we nurture all aspects of ourself;

Otherwise a fragile, nominal existence will be all remaining of us.

can't we just throw the reason out, I wonder

I don't wanna die.

I'm not ready for that.

I'm not done in spite of not having a single tiny reason to live my life.

To grab this unknown opportunity,

And sail this melting boat of ice in this repetitious and yet unknown water,

Toward the edge of unknownness.

Shan't we stick to facts, reasons and causes?

Really?

Do you think you should live for a reason?

Or, you should have a reason to get on with your life and keep living?

Isn't it a real crap?

I remembered a wonderful aspect of zero degrees of Kelvin in which resistance maybe gone.

Beautiful, huh?

You may have no resistance, imagine, so equally you have no friction as well.

Just flow.

If there's no reason to live then there's no reason not to live as well.

Flow wherever you wish.

هل‌هایم جنبش

به سرمای بردسیر سیرجان فکر می‌کردم که اونجا دوره اردوی سربازیمو رفتم. اوایل بهمن بود. خاک زمین یخ زده بود. تو اون چند روز کسی پوتین از پاش در نیورد!

ولی کمه. اون سرما کمه.

تعریف سرمای سیبری رو شنیدم. میگن حدود منفی 50 درجه است. کم نیست ولی کفایت نمیکنه.

چون در این دماها بشر داره زندگی میکنه. ولی من نه.

من به دمایی دست پیدا کردم که گویی از چرخه حیات خارج شده باشم.

من باید به صفر مطلق رسیده‌ باشم؛

اینجا که ایستاده‌ام و حاضر به برداشتن گامی دیگر در هیچ بعدی نیستم

شاید همینجا صفر مطلق من باشد.

در صفر مطلق، مقاومت الکتریکی برای بسیاری از مواد صفر میشه.

من هم تقریبا هیچ مقاومتی نشون نمیدم.

حتی در برابر از دست رفتن فرصت.

حتی در برابر امیالم! آرمانهام و ...

It is a land of unyielding cold

Fires cannot burn there, and no magic in all the nine realms can create a blaze

آره درون منم هیچ چیزی نمیتونه کمترین جرقه‌ای برای حتی یک جنبش ایجاد کنه.