بین دو نیمه

در هر فعالیتی کمی استراحت وجود داره

حتی افرادی که به بیگاری کشیده میشن یا برده‌ها هم ساعاتی رو استراحت میکنن

هر فشاری، مکثی هم داره

در حین جنگ هم زمان‌هایی رو برای رسیدگی به مجروحان اختصاص میدن

حتی تفریح هم مداوم نیست و به فراخور وقت استراحت داده میشه

اما زندگی حتی یک لحظه درنگ و مکث رو برنمی‌تابه

زیستن توامان

و خستگی موروثی حیات

و وجود نحیف من.

خیلی دلم میخواست میتونستم مدتی به مرخصی برم و جسمم رو ترک کنم.

چه حالی کردن اصحاب کهف!