ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
لابد شما هم چنین مطالبی خوندید یا از دیگران شنیدید که:
چرا همیشه به فکر این هستید که چی بخورید و چی بپوشید و چرا به چیزهای متعالی رسیدگی نمیکنید و این قبلیل نصایح...
بویژه در ادبیات قدیم از این قبیل صحبتها زیاد پیدا میشه.
خب منم با این مطالب آشنا شده بودم و مسلما چون همه پذیرفته بودن من هم پذیرفتم.
جدیدا به این فکر میکنم که کدوم یکی از این دو مهمتره: تعالی یا بقای نسل؟
من نمیدونم چند تا دنیا وجود داره، یکی یا بیشتر و آیا ما به دنیا یا دنیاهای دیگه منتقل میشیم یا خیر.
ولی میبینم که فعلا در دنیایی زندگی میکنیم که اصطلاحا مادی هستش و جنبه فیزیکی چیزها اولویت داره.
در چنین دنیایی بسیار سخته که کسی به ماورا فکر کنه چه برسه به اینکه باور کنه ایمان داشته باشه و دل ببنده!
دل ببنده به اعمال نیک و افکار نیک و پرهیز کنه از بدیها. بویژه وقتی بدیها هم راحتتر قابل حصول هستن و هم جنبه فیزیکیشون بسیار قویه.
خالق نیروهای مختلفی به بشر داده. حالا تو این شرایطی که این دنیا داره، یکی از قویترین نیروهایی که به ما عطا شده میل جنسیه.
چیزی که تقریبا غیرقابل کنترله و غیرقابل سرکوبه و غیرقابل فراموش شدن.
چرا؟؟
درمقابل، نیرویی که ما رو به سمت فرهیختگی میکشونه تقریبا قدرتی نداره! بویژه وقتی به تاریخ بشر نگاه میکنی و شرایط قبل از دوران معاصر رو بررسی میکنی میبینی اصلا سواد خوندن نوشتن هم عموما نداشتن!
تا جایی که من خوندم گفته شده که قدمت بشر روی زمین به حدود 70 هزار سال میرسه. فکرشو بکن 70 هزار سال منهای 100 سال اخیر که تقریبا همه سواددار شدیم، چه تعداد آدم بدون داشتن سواد خوندن نوشتن زندگی کردن.
و نکته جالبش اینه که اگه امروز تقریبا 100 درصد آدمها سواد دارن ثمره بقای نسل هستش که خودش وامدار نیروی قدرتمند میل جنسیه!
اینه که من فکر میکنم اونقدر که بقای نسل اهمیت داره، تعالی و فرهیختگی نداره. ضمن اینکه بقای نسل ضامن تعالی هم هست کما اینکه نرخ نفوذ سواد تقریبا 100 درصد شده در عصر امروز. اما تعالی و فرهیختگی و به طور کلی معنویات نه تنها ضامن بقای نسل نیستن بلکه ضامن ارتقای معنوی بشر تا حد عالی نیستن. چون معنویاتی که ما امروزه میشناسیم و میتونیم کسب کنیم کامل نیستن!
به نظر من، خالق ما رو به «پیشرفت» مبتلا کرده. هر نسل یک قدم بر داره. حتی فروپاشیها و جنگها هم گامهایی در این مسیر هستند.
لازمه پیشرفت هم وجود کسی هستش که انجامش بده! پس بقای نسل میشه ضرورت اصلی و رسالت اول بشر.